Ζωοδόχος ΠΗΓΗ (ΑΡΣΑΛΗ) Γκιώνα, Συκιά !

Το όρος Γκιώνα με το ξωκκλήσι της Αρσαλής .

Πάνω στον κεντρικό ασφαλτοστρωμένο δρόμο με κατεύθυνση προς το Λιδορίκι και σε απόσταση 9χλμ. από την Μουσουνίτσα ενώ κάτω από την ορθοπλαγιά της Γκιώνας βρίσκεται το χωριό Συκιά.

Πιο πάνω από το χωριό στο σημείο που τελειώνουν τα έλατα, υπάρχει κτισμένο ένα μικρό εκκλησάκι, το εκκλησάκι της Αρσαλής ( Ζωοδόχου Πηγής).Παρότι περνάμε πάρα πολύ συχνά από εκεί ,έχουμε πάρα πολλά χρόνια να επισκεφτούμε το εκκλησάκι αυτό. 

 

Όταν οι καιρικές συνθήκες ήταν κατάλληλες αποφασίσαμε να το επισκεφτούμε. Ξεκινήσαμε από την Μουσουνίτσα  γύρω στις 09.00 π.μ. Αφού περάσαμε από την Συκιά ακολουθώντας τον δρόμο προς το Λιδορίκι, 1 χλμ μετά το χωριό στρίψαμε αριστερά προς το βουνό και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε τον δύσκολο ανηφορικό χωμάτινο δρόμο που οδηγεί στο προαύλιο του ξωκκλησιού της Ζωοδόχου Πηγής (γύρω στο 1,5 χλμ ). 

Είσοδος του ναού της Ζωοδόχου Πηγής

 

 

Φθάνοντας εκεί, περιηγηθήκαμε πρώτα γύρω- γύρω στο προαύλιο και μετά εντός και εκτός του ναού. Από εδώ είχαμε μπροστά μας στο πιάτο όπως λέμε μια εκπληκτική θέα 180^ο των Βαρδουσίων. Φυσικά και πάλι επί το έργον. Πολλές φωτογραφίες της περιοχής , βίντεο κλπ.    

    

Λίγα λόγια για το ξωκκλήσι της Αρσαλής (Ζωοδόχου Πηγής). Το εκκλησάκι αυτό (είναι  μέρος της σπηλιάς) κτίστηκε στην είσοδο της σπηλιάς εντός της οποίας βρέθηκε η εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής ( Αρσαλής τοπικά). Σύμφωνα με τις διάφορες εκδοχές της τοπικής Λαικής παράδοσης είχε αναφερθεί παλιά από τους τσοπάνηδες της περιοχής ότι είχε συμβεί πάρα πολλές φορές το εξής περιστατικό. Από τα διάφορα κοπάδια που υπήρχαν τότε στην περιοχή, εξαφανιζόταν συνεχώς ένα κριάρι. Όταν αυτό εμφανιζόταν ,είχε πάντοτε την μουσούδα του βρεγμένη ,πράγμα αδύνατον γιατί εκεί γύρω δεν υπήρχε τότε γνωστή πηγή. Κάποια στιγμή το τσοπανόπουλο (της στάνης που ανήκε το κριάρι) το ακολούθησε και τότε βρήκε την σπηλιά μέσα στην οποία υπάρχει πηγή νερού. Μπαίνοντας μέσα και ενώ υπήρχε σκοτάδι είδε ένα φως στο βάθος της σπηλιάς. Προχωρώντας προς τα εκεί αντίκρισε μια νεαρή κοπέλα η οποία κτένιζε τα μαλλιά της. Καθώς την πλησίασε, αυτή εξαφανίστηκε μέσα από τον βράχο. Αμέσως  μετά από αυτό το γεγονός ,επέστρεψε στο χωριό , όπου ανέφερε την ανακάλυψή του αυτή και το τι είχε δει μέσα στην σπηλιά . Από τότε και μετά πάρα πολλοί βοσκοί είχαν αναφέρει ότι κι αυτοί είχαν δει αυτή την κοπέλα να χτενίζει τα μαλλιά της και ότι μόλις επιχειρούσαν να την πλησιάσουν ,αυτή πάντοτε εξαφανιζόταν. Κάποια στιγμή δεν ξαναεμφανίστηκε και στο σημείο που αυτή χτένιζε τα μαλλιά της βρέθηκε η εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής (Αρσαλής) . Έτσι οι χωριανοί πήγαν και έκτισαν ένα πρόχειρο εκκλησάκι τότε. Σήμερα στην θέση του αρχικού υπάρχει νέο εκκλησάκι καθώς και νέο εξωτερικό προαύλιο, περίφραξη κλπ.  

 

Ακριβώς δίπλα βρίσκεται και το άλλο ξωκκλήσι του Αι Δημήτρη. Ευκαιρία να το επισκεφτούμε και αυτό. Όπως και έγινε.

Επιστρέφοντας , αφού περάσαμε από την Συκιά αποφασίσαμε να επισκεφτούμε κι ένα άλλο ξωκκλήσι , το ξωκκλήσι της Αγίας Τριάδας που βρίσκεται στην τοποθεσία Σκαλί. 

Για τα 2 παραπάνω ξωκκλήσια θα αναφερθούμε εκτενώς σε επόμενο άρθρο μας.

Με θέα τον Κονιάκο ..

Η Αννα Αλεξανδροπούλου στο προαύλιο , έξω απο το ναό .

Κατά την καταβασή μας με θέα τον  Κονιάκο

Τελειώνοντας την επίσκεψή μας στα 3 αυτά εκκλησάκια  επιστρέψαμε γύρω στις 11.30 στο χωριό μας τη Μουσουνίτσα , ικανοποιημένοι από την βόλτα μας αυτή  καθώς και από τον όγκο του νέου οπτικοακουστικού υλικού που είχαμε πλέον στην διάθεσή μας. Το πήγαινε – έλα , ήταν γύρω στα 22 με 23 χλμ