ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΣΤΗ ΜΟΥΣΟΥΝΙΤΣΑ

  

Στο σημερινό  άρθρο μας θα ασχοληθούμε με το πως εόρταζαν στη Μουσουνίτσα  το  καρναβάλι , τις Απόκριες κι το Τριώδιο , οι πατεράδες  και οι παππούδες  μας  καθώς σήμερα διανύουμε την περίοδο  του Τριωδίου ... 

Όλοι μας γνωρίζουμε  ότι οι απαρχές του καρναβαλιού ,  μας οδηγούν στην αρχαία Ελλάδα . Στις Διονυσιακές  γιορτές προς τιμή του Διονύσου  όπου οι πολίτες ελάμβαναν μέρος και μεταμφιέζονταν σύμφωνα με τα δρώμενα .Σύμφωνα δε με την Χριστιανική Θρησκεία :Το τριώδιο αποτελεί ένα στάδιο προετοιμασίας για την νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής ..

Όσοι φορούσαν μάσκες  λέγονταν μασκαράδες και συνήθως δημιουργούσαν " υποτυπώδες στολές "  από οποιαδήποτε υλικό . Καθώς τα χρόνια περνούσαν . Υιοθετήθηκαν και οι καρναβαλικές γιορτές   στα ήθη και  έθιμα μας -Λαϊκή Παράδοση . Έτσι έφθασαν και  στις μέρες μας.  Π.χ καρναβάλι Πάτρας , καρναβάλι Δράμας ,  καρναβάλι Τιρνάβου,  καρναβάλι στοιχειών (Χάρμαινα) στην 'Αμφισσα κλπ. 

Γυρίζοντας έτσι το ρολόι της ιστορίας και του χρόνου προς τα πίσω και κάνοντας μία μικρή έρευνα για το παραπάνω θέμα που μας αφορούσε ρωτώντας κάποιους από τους τελευταίους  που βρίσκονται στη ζωή σήμερα  ,μάθαμε τα εξής : 

 Ότι από την στιγμή που ιδρύθηκε και κατοικήθηκε το χωριό μας , οι άνδρες του χωριού μας πάντοτε διασκέδαζαν με σκωπτικά τραγούδια και χορούς όπως οι αρχαίοι προγονοί μας συμμετέχοντας σε όλες τις καρναβαλικές εκδηλώσεις που γίνονταν στην περιοχή μας. Πρέπει να τονίσουμε ότι μέχρι τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο ντύνονταν μασκαράδες μόνον οι άνδρες.

Μετά τον πόλεμο , την δεκαετία του 1950 άρχισαν να ντύνονται  μασκαράδες και οι γυναίκες . Οι γυναίκες ντύνονταν ανδρικά μεταμφιεζόμενοι σε άνδρες. Οι δε άνδρες ντύνονταν γυναικεία μεταμφιεζόμενοι σε γυναίκες. Κάποιοι άλλοι μουτζουρώνονταν και μεταμφιέζονταν σε ζώα καθώς φορούσαν τομάρια ζώων πχ. γουρουνιών, κριαριών κλπ.Όσοι τελικώς μεταμφιέζονταν κατέβαιναν αμίλητοι στηνκεντρική  πλατεία και από εκεί ξεκινούσαν για να επισκεφτούν όλους τους συγχωριανούς σε όλα τα σπίτια του χωριού. Ξεκινούσαν από το πρώτο σπίτι στην είσοδο του χωριού και έφταναν μέχρι το τελευταίο χορεύοντας και διασκεδάζοντας υπό τον ήχο νταουλιών ,κλαρίνων, βιολιών κλπ .  Οι συγχωριανοί μας τους ''φίλευαν  με διάφορα καλούδια''...Δηλαδή τους πρόσφεραν διάφορα ποτά, γλυκά του κουταλιού, λουκούμια κλπ.   Στο τέλος ο νικητής ή νικήτρια που θα έπαιρνε και το βραβείο ήταν αυτός ή αυτή πού θα είχε την καλλίτερη μεταμφίεση και δεν θα είχε αναγνωριστεί από κανέναν μέχρι την λήξη της γιορτής.  Συνήθως το βραβείο ήταν ένα κέρασμα στο μαγαζί και ηθική ικανοποίηση... 

 Καθώς τα χρόνια περνούσαν και το επίπεδο ζωής όλων καλυτέρευε, τα καρναβάλια σε όλα τα μέρη της Ελλάδας αναβίωναν  με πανηγυρικό τρόπο ''εμπλουτισμένα'' με τα τοπικά ήθη και έθιμα κάθε περιοχής . Έτσι σήμερα δεν νοείται περιοχή στην πατρίδα μας που δεν διοργανώνει και το δικό της τοπικό καρναβάλι. 

Αυτά τα λίγα λόγια από εμάς τη νεώτερη γενιά  κι από τους συντελεστές του blog  μας  είναι αφιερωμένα σε όλη αυτή την πολιτιστική και κοινωνική προσφορά των παραπάνω αυτών ανθρώπων, πατεράδων μας και παππούδων μας. Αυτοί αφού διαφύλαξαν όλα αυτά τα παραπάνω ήθη και έθιμα των αρχαίων προγόνων μ τα μετέφεραν ''ατόφια'' σε εμάς σήμερα .